Szimusz Tehilim

Szimusz Tehilim („Posługiwanie się Psalmami”) – traktat przypisywany Raw Chaj Gaonowi, choć jego autorstwo wydaje się bardzo wątpliwe. Szimusz Tehilim opisuje skuteczność psalmów w różnych sytuacjach życiowych, najczęściej w sytuacjach granicznych. Psalmy pomagają w nauce Tory oraz odpędzaniu złych duchów, ratują od wrogów i bandytów, chronią przed popadnięciem w nieszczęścia, pomagają prosić Boga o przebaczenie win, pomagają w niebezpiecznej podróży, osiągnąć wielkość i ujrzeć cuda czy - bardziej prozaicznie – są odmawiane przeciwko bólom ramion lub lumbago.

Kilka przykładów z Szimusz Tehilim:

Psalm 1 – Przeciwko poronieniu.

Psalm 7 – Przeciwko krzywdom wyrządzanym przez innych, pomocny, by odpędzić wrogów, przynosi powodzenie w sprawie sądowej.

Psalm 13 – Chroni przed nienaturalną śmiercią i innymi nieszczęściami, pomocny w chorobie oczu.

Psalm 23 – Pomaga zrozumieć znaczenie snu.

Psalm 16 – Pomaga rozpoznać złodzieja, pobudza zdolności intelektualne i uspokaja wrogów, ratuje od długotrwałych kłopotów.

Psalm 100 – Aby odnieść zwycięstwo nad wrogami.

Psalm 103 – Gdy prosi się Boga o uleczenie żony z bezpłodności.

(za Ewa Gordon, Tajemnice Psalmów)

Pobożność oparta o magiczne działania, oparta na Szimusz Tehilim była kontestowana przez Szulchan Aruch.