Dyskusja:Dibur umewatel dibur - דיבור ומוטל דבור

Z WikiPARDES
Wersja z dnia 19:16, 17 maj 2012 autorstwa Mosze (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „Na stronie 59a Kiduszin rozdział trzeci jest machloket pomiędzy rabim Jochananem i Resz Lakiszem. Rabi Jochanan mówi, że mowa może unieważnić mowę. Resz Lak...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Na stronie 59a Kiduszin rozdział trzeci jest machloket pomiędzy rabim Jochananem i Resz Lakiszem. Rabi Jochanan mówi, że mowa może unieważnić mowę. Resz Lakisz mówi, że mowa nie może unieważnić mowy. Przy pierwszy ataku Rabiego Jochanana na Resz Lakisza na podstawie Miszny Terumot 3,4, Resz Lakisz wyjaśnia, że oczywiście mowa może unieważnić mowę, ale przypadek przekazania pieniędzy kobiecie jest inny bo jest podobny do czynu. Z tego wnika, że Resz Lakisz uważa, że samą mową nie można unieważnić mowy podobnej do czynu (tj. popartej czynem, za którą poszedł czyn), a Rabi Jochanan uważa, że sama mowa może unieważnić mowę nawet, jeżeli została ona poparta jakimś czynem.

Na stronie 59b Raw Zewid stawia pytanie jaka jest halacha, gdy kobieta postanowiła wycofać upoważnienie dane przedstawicielowi i jest napisane: Rabi Jochanan powiedział: Może się ona wycofać, bo mowa może unieważnić mowę. Resz Lakisz powiedział: Nie może się ona wycofać, bo mowa nie może unieważnić mowę. Raw Zewid żył około 100 lat później niż rabi Jochanan i Resz Lakisz, a w tekscie nie jest napisane, że te ostatnie wypowiedzi rabiego Jochanana i Resz Lakisza zostały przez nich wypowiedziane, czy to Raw Zewid lub ktoś inny twierdzi, że rabi Jochanan i Resz Lakisz tak by odpowiedzieli na pytanie raw Zewida. Z dalszego tekstu wynika, że wypowiedź Resz Lakisza po pytaniu Raw Zewida jest brana dosłownie. Niezależnie od tego, czy Resz Lakisz sam tak powiedział czy ktoś twierdzi, że tak by powiedział to jest to niekonsekwencja bo Resz Lakisz sam "obalił" twierdzenie, że sama mowa nie może unieważnić samej mowy przy zarówno przy pierwszym ataku Rabiego Jochanana na podstawie Miszny Terumot 3,4, mówiąc " Ta Miszna mówi tylko o mowie i uczy, że mowa unieważnia mowę. Przekazanie pieniędzy w ręce kobiety jest SZANI inne, bo jest podobne do czynu, a mowa nie może unieważnić czynu *, jak i przy drugim ataku na podstawie Miszny Gitin 32 " Także w przypadku rozwodu czyn nie zaistniał, bo dopóki list rozwodowy nie dotarł do rąk kobiety, to tylko mowa, a mowa może unieważnić mowę *." Tak, więc "obalanie" tego na stronie 59b jest tylko formalnością, które nie daje żadnych podstaw do twierdzenia, że w innym przypadku, gdy mowa jest podobna do czynu - poparta czynem, może być unieważniona przez samą mowę.

Ponadto wypowiedź Rawa na stronie 59b (317 - Talmud Pardes) odnośnie znaczenia Miszny Terumot 3,4 "Z czym mamy tu doczynienia? Z przypadkiem, gdy właściciel pola poszedł i oddzielił terumę od stosu plonów. I był to czy." oznacza, że Miszna Terumot 3,4 uczy, że to czyn unieważnia mowę a nie sam mowa samą mowę, i nie tylko tak jak poniżej wyjaśnia to "Uczeń" jest to obrona Resz Lakisza, ale jest to atak na Rabiego Jochanana, który nie zostaje odparty i można na jego podstawie przyjąć, że to stanowisko Rabiego Jochanana zostało obalone. Chyba, że ww. wypowiedź Rawa o znaczeniu Miszny Terumot 3,4 jest bezzasadna, ale w Gemarze nie ma jej obalenia. Dalsze stwierdzenie w Gemarze "lecz ustaliliśmy, że halacha zgadza się z rawem Nachanem" nie wiadomo skąd się wzięło bo nie ma "linka" - przywołania Miszny czy Gemary, gdzie to ustalono. Stwierdzenie "Przyjmujemy, że mąż unieważnił przedstawiciela, lecz nie unieważnił listu rozwodowego **" jest sprzeczne ze stwierdzeniami Miszny Gitin 32a przywoływanymi przy atakach Rabiego Jochanana na Resz Lakisza, "...I POWIE MU: "LIST ROZWODOWY, KTÓRY CI DAŁEM, ZOSTAJE UNIEWAŻNIONY", ZOSTAJE UNIEWAŻNIONY". Również "arguent", żeby nie czytać tak jak jest w Torze napisane ki jiten ale ki jutan - "bo właściciel jest zadowolony" nie jest ani logicznym ani przekonywującym argumentem i nie jest to dowód.

--Mosze 19:16, 17 maj 2012 (BST)