Szawuot

Z WikiPARDES
Skocz do: nawigacja, szukaj

Szawuot - zman matan terateinu. Od drugiego dna święta Pesach, upamiętniającego Jeciat Micrajim - Wyjście z Egiptu, rzpoczyna się liczenie omeru trwające czterdzieści dziewięć dni (siedem tygodni), pięćdziesiąty dzień to Szawuot. I stąd bierze się inna nazwa tego święta - Święto Tygodni - Hag Haszawuot (hebr.szawuot - tygodnie). W Księdze Wajikra/Kapłańska 23,15:,,Od dnia kiedy przyniesiecie omer na zakołysanie, będziecie liczyć dla siebie siedem pełnych tygodni" (według Tora Pardes Lauder). A w Księdze Szemot/Wyjścia 34,22: ,,wyliczysz sobie [czas] Święta Tygodni [i ofiarujesz] pierwsze plony żniw pszenicy" (według Tora Pardes Lauder). Odliczanie omeru - sefirot haomer to micwa (przykazanie). Przez czterdzieści dziewięć dni aż do Szawwuot ma miejsce naprawa (tikun) jednej złej cechy, żeby zaakceptować Torę. Podobnie jak Żydzi po Wyjściu z Egiptu przygotowywali się przez czterdzieści dziewięć dni do przyjęcia Tory.

Święto Szawuot jest ściśle złączone z Pesach. W siedem tygodni po Pesach, szóstego dnia miesiąca siwan (koniec maja/początek czerwca) Bóg dał światu Torę (Tora) - esencję etyki. Raszi wyjaśnia (Gemara Szabat 88a), że świat został stworzony pod warunkiem (al tnej) zaakceptowania przez Jisrael Tory. Gdyby Tora nie została przyjęta świat powróciłby do nicości, gdyż bez etyki zaakceptowanej na Synaju świat byłby bez wartości. Na Synaju podczas matan Tora - nadania Tory Mosze otrzymał od Boga Dziesięć Przykazań wraz ze wszystkimi 613 przykazaniami (Tarjag micwot), stanowiącymi jedną, doskonałą, nierozerwalną, niepodzielną całość.

Na Szawuot jest zwyczaj uczenia się Tory - Talmudtora - całą noc z książki Tikun lejl Szawuot. Sens tego studiowania ukazuje podstawowy aspekt judaizmu - Tora tworzy jedną całość, a jest nią Tora Pisana i Tora Ustna. I tak Pięcioksiąg bez Toty Ustnej nie jest Pięcioksięgiem żydowskim, lecz czymś zupełnie innym.

Na Szawuot są następujęce czytania: Dziesięć Przykazań, symbolizjąch 613 przykazań; haftara z Jechezkela/Ezechiela rozdział 1 (Maase merkawa- Dzieło wozu - koncept mistyczny - tajemnica boskiego Tronu Chwały - Kise Hakawod i różne spekulacje z tym związane); Księga Rut - Rut była konwertytką (ger), przymując wiarę w Jedynego Boga stała się członkinią narodu żydowskiego i z jej potomstwa narodził się król Jisraela Dawid. Szawuot to jedno z trzech ( Pesach,Sukot) świąt pielgrzymich (szalosz regalim).

Istota i wyjątkowość święta Szawuot Szawuot to święto całkowicie duchowe. Nie ma w nim przedmiotu nieodzownego dla praktyk religijnych (np. Pesach ma macę, Jom Kipur -szofar, Sukot - szałas/ suka, lulaw. Szawuot poświęcone jest tylko i wyłącznie nauce Tory - Tamudtora. Tora to centralny koncept tego święta: Tora Pisana i Tora Ustna jako integralna całość. Tora przychodzi jako Objawienie, przychodzi z zewnątrz, nie wymyślił jej ludzki umysł i nadaje etyczny sens światu, ucząc moralności na poziomie horyzontalnym, absolutnym, transendentnym. Tora to tożsamość judaizmu.

Wszystkie przykazania Tory, których osią i podstawa jest przykazanie miłości bliźniego jak siebie samego, mają na celu zmienić człowieka, uczynić go lepszym, przekształcając jego egoistyczną wolę przyjmowania (haracon lekabel) w altruistyczną wolę dawania (haracon lehaszpia).

Tora jako Objawienie dostarcza chochmy - mądrości, która jest wiedzą przed doświadczeniem. Polega to na naase beniszma: zrobimy i posłuchamy (Księga Szemot/Wyjścia 24,7: ,,wszystko co Bóg powiedział zrobimy i posłuchamy", według Tora Pardes Lauder). W tym podstawowa myśl judaizmu: wykonanie idzie przed zrozumieniem, poznaniem. Najpierw zrobić po to, żeby zrozumieć na czym polegają prawa Tory. Przejawia się w tym tajemnica aniołów, którzy najpierw wykonują rozkazy Boga, a potem słuchają (Psalm 103,20). Podobnie człowiek otwarty na Objawienie gotów jest najpierw wypełnić, a potem słuchać - rozumieć, poznać.

Szawuot nie jest świętem historycznym. Matan Tora - nadanie Tory aktualizuje się, jest tu i teraz. A jej przyjęcie to przyjęcie na siebie odpowiedzialności, która jest wolnością pozytywną*/.

Pisane na podstawie wykładu rabina Sachy Pecarica 23.05 Szawuot 2012/ 5772 (Jesziwa Internetowa).