Ewed Iwri: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Ewed | + | '''Ewed Iwri''' - niewolnik żydowski (służący); Żyd sprzedany w niewolę swojemu rodakowi, który stawał się niewolnikiem na mocy wyroku sądowego za kradzież, ponieważ nie był w stanie spłacić wyrządzonej szkody. ''Bejt din'' (sąd rabiniczny) sprzedawał go w niewolę na sześć lat, które musiał odpracować. Żyd stawał się również niewolnikiem, gdy z powodu ubóstwa sam siebie sprzedał w niewolę. ''Ewed iwri'' zostawał zwolniony w [[Jowel]]; Szemot 21,1-6 Tora Pardes Lauder. |
Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ''ewed iwri'', które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa. | Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ''ewed iwri'', które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa. | ||
Aktualna wersja na dzień 22:31, 26 sie 2013
Ewed Iwri - niewolnik żydowski (służący); Żyd sprzedany w niewolę swojemu rodakowi, który stawał się niewolnikiem na mocy wyroku sądowego za kradzież, ponieważ nie był w stanie spłacić wyrządzonej szkody. Bejt din (sąd rabiniczny) sprzedawał go w niewolę na sześć lat, które musiał odpracować. Żyd stawał się również niewolnikiem, gdy z powodu ubóstwa sam siebie sprzedał w niewolę. Ewed iwri zostawał zwolniony w Jowel; Szemot 21,1-6 Tora Pardes Lauder. Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ewed iwri, które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa.
Prawo ewed iwri nie dotyczyło Edim zomemim; Beraita w Makot 2b mówi, że ed zomem nie może być sprzedany w niewolę jako żydowski niewolnik (służący); było to jedno z czterech szczególnych praw dotyczących edim zomemim.