Zugot: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Zugot''' – pary uczonych, żyjących od I w. p.w.e. do I w. w.e., poprzedzające [[tanaitów]]. Zwykle w parze jeden był „nasi” („księciem”, przewodniczącym Sanhedrynu) a drugi „aw bet din” (zastępcą przewodniczącego [[ | + | '''Zugot''' – pary uczonych, żyjących od I w. p.w.e. do I w. w.e., poprzedzające [[tanaitów]]. Zwykle w parze jeden był „nasi” („księciem”, przewodniczącym Sanhedrynu) a drugi „aw bet din” (zastępcą przewodniczącego [[Sanhedryn-u]], przewodniczącym trybunału sądowego). [[Pirke Awot]] (rozdział pierwszy) wymienia pięć zugot. W ich skład wchodzili (w kolejności chronologicznej od najstarszej pary): |
1. Jose ben Joezer z Ceredy i Jose ben Jochanan z Jerozolimy(czasy Szymona Machabeusza 142 - 135 p.n.e.), | 1. Jose ben Joezer z Ceredy i Jose ben Jochanan z Jerozolimy(czasy Szymona Machabeusza 142 - 135 p.n.e.), |
Wersja z 19:43, 26 gru 2012
Zugot – pary uczonych, żyjących od I w. p.w.e. do I w. w.e., poprzedzające tanaitów. Zwykle w parze jeden był „nasi” („księciem”, przewodniczącym Sanhedrynu) a drugi „aw bet din” (zastępcą przewodniczącego Sanhedryn-u, przewodniczącym trybunału sądowego). Pirke Awot (rozdział pierwszy) wymienia pięć zugot. W ich skład wchodzili (w kolejności chronologicznej od najstarszej pary):
1. Jose ben Joezer z Ceredy i Jose ben Jochanan z Jerozolimy(czasy Szymona Machabeusza 142 - 135 p.n.e.),
Jose ben Joezer, przywódca z Ceredy, uczył: Niech twój dom będzie miejscem spotkań mędrców. Przykrywaj się prochem z ich stóp i spijaj ich słowa z pragnieniem. (Pirke Awot 1,4)
Jose ben Jochanan, przywódca z Jerozolimy, uczył: Niech (drzwi) twojego domu będą szeroko otwarte i niech ubodzy należą do twoich domowników. (Pirke Awot 1,5)
2. Jehoszua ben Perachja i Nitaj Haarbeli (czasy Jana Hyrkana I 135-104 p.n.e.),
Jehoszua ben Perachja uczył: Wybierz sobie nauczyciela i nabądź sobie przyjaciela. Osądzaj każdego człowieka według jego zasług. (Pirke Awot 1,6)
Nitaj Haarbeli uczył: Oddal się od złego sąsiada i nie upadaj na duchu z powodu ciosów (losu). (Pirke Awot 1,7)
3. Jehuda ben Tabaj i Szimon ben Szatach (czasy Aleksandra Janneusza 103 - 76 p.n.e. i Aleksandry Salome 76 - 67 p.n.e.),
Jehuda ben Tabaj uczył: nie czyń siebie doradcą sędziów. A gdy strony (sporu) będą stać przed tobą - niech (obaj spierający się) będą w twoich oczach jak winni, ale gdy odejdą od ciebie - niech będą w twoich oczach niewinni, jeśli przyjęli wyrok. (Pirke Awot 1,8)
Szimon ben Szatach uczył: Wypytuj świadków dociekliwie i bądź rozważny w swych słowach, aby nie nauczyli się z nich kłamać. (Pirke Awot 1,9)
4. Szemaja i Awtaljon (czasy Hyrkana II 63 - 40 p.n.e.),
Szemaja uczył: Kochaj swoją pracę, a miej w nienawiści urzędy i nie bądź stronnikiem władzy. (Pirke Awot 1,10)
Awtaljon uczył: Mędrcy - bądźcie ostrożni w waszych słowach, abyście nie zasłużyli na (karę) wygnania i nie byli wygnani do miejsca złej wody (herezji). (Bo) napiją się (z niej) uczniowie idący za wami i poumierają, a imię Nieba zostanie zbezczeszczone. (Pirke Awot 1,11)
5. Hilel i Szamaj (czasy Heroda Wielkiego 39 - 4 p.n.e.).
Hilel uczył: Bądź (jak jeden) z uczniów Aharona - kochaj pokój i podążaj za pokojem, kochaj ludzi i przybliżaj ich do Tory. (Pirke Awot 1,12)
Szamaj uczył: Uczyń swoją (naukę) Tory ustaloną (praktyką), mów trochę, a czyń wiele. I przyjmuj każdego człowieka z pogodnym obliczem. (Pirke Awot 1,15)
Ostatnią parę, Hilela i Szamaja, zalicza się równocześnie do pierwszego pokolenia tanaitów. W swoich orzeczeniach halachicznych Hilel był łagodny a Szamaj rygorystyczny. Poza sześcioma wyjątkami halacha idzie zawsze za nauczaniem Hilela.