Ewed Iwri: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ''ewed iwri'', które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa. | Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ''ewed iwri'', które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa. | ||
| − | Prawo ''ewed iwri'' nie dotyczyło ''Edim zomemim''; [[ | + | Prawo ''ewed iwri'' nie dotyczyło ''Edim zomemim''; [[Beraita]] w Makot 2b mówi, że ''ed zomem'' nie może być sprzedany w niewolę jako żydowski niewolnik (służący); było to jedno z czterech szczególnych praw dotyczących ''edim zomemim''. |
[[Kategoria:Słowniczek_pojęć]] | [[Kategoria:Słowniczek_pojęć]] | ||
[[Kategoria:Talmud]] | [[Kategoria:Talmud]] | ||
[[Kategoria:Tora]] | [[Kategoria:Tora]] | ||
Wersja z 21:47, 26 sie 2013
Ewed iwri - niewolnik żydowski (służący); Żyd sprzedany w niewolę swojemu rodakowi, który stawał się niewolnikiem na mocy wyroku sądowego za kradzież, ponieważ nie był w stanie spłacić wyrządzonej szkody. Bejt din (sąd rabiniczny) sprzedawał go w niewolę na sześć lat, które musiał odpracować. Żyd stawał się również niewolnikiem, gdy z powodu ubóstwa sam siebie sprzedał w niewolę. Ewed iwri zostawał zwolniony w Jowel; Szemot 21,1-6 Tora Pardes Lauder. Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ewed iwri, które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa.
Prawo ewed iwri nie dotyczyło Edim zomemim; Beraita w Makot 2b mówi, że ed zomem nie może być sprzedany w niewolę jako żydowski niewolnik (służący); było to jedno z czterech szczególnych praw dotyczących edim zomemim.
