Baal Szem Tow: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPARDES
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
'''Rabi Israel ben Eliezer''' ( רבי ישראל בן אליעזר )
 
'''Rabi Israel ben Eliezer''' ( רבי ישראל בן אליעזר )
  
(ur. 27 sierpnia 1698 w Okopach Świętej Trójcy, zm. 22 maja 1760 w Międzyborzu),
+
(ur. 27 sierpnia 1698 w Okopach Świętej Trójcy, zm. 22 maja 1760 w Międzybożu),
  
 
cadyk znany pod przydomkiem '''Baal Szem Tow''' ( בַּעַל שֵׁם טוֹב )
 
cadyk znany pod przydomkiem '''Baal Szem Tow''' ( בַּעַל שֵׁם טוֹב )
Linia 11: Linia 11:
  
  
Działał głównie na terenie Podola, z czasem osiedlił się w miasteczku – Międzybórz.
+
Działał głównie na terenie Podola, z czasem osiedlił się w miasteczku – Międzybożu.
 
Był zauroczony żydowskim mistycyzmem (kabałą קַבָּלָה i tradycją talmudyczną).
 
Był zauroczony żydowskim mistycyzmem (kabałą קַבָּלָה i tradycją talmudyczną).
 
Głosił zwalczanie zła nie złem, ale dobrem.
 
Głosił zwalczanie zła nie złem, ale dobrem.

Wersja z 22:08, 13 maj 2012

Rabi Israel ben Eliezer ( רבי ישראל בן אליעזר )

(ur. 27 sierpnia 1698 w Okopach Świętej Trójcy, zm. 22 maja 1760 w Międzybożu),

cadyk znany pod przydomkiem Baal Szem Tow ( בַּעַל שֵׁם טוֹב ) lub BeSzT ( בעש"ט ), jeden z twórców Chasydyzmu (Khasidut חָסִידוּת ) na terenach Polski w XVIII w.




Działał głównie na terenie Podola, z czasem osiedlił się w miasteczku – Międzybożu. Był zauroczony żydowskim mistycyzmem (kabałą קַבָּלָה i tradycją talmudyczną). Głosił zwalczanie zła nie złem, ale dobrem. Każdy mógł liczyć na nagrodę, gdyż dusza człowieka jest złączona z Bogiem miłością. Nauczał że należy chwalić Boga nie poprzez umartwianie się i ascezę, lecz poprzez mądre i radosne korzystanie z darów życia. Stąd też wynikała forma czczenia Boga poprzez taniec, śpiew, a także charakterystyczna dla chasydów, forma modlitwy ekstatycznej, prowadzącej do stanu radosnego uniesienia i zachwytu. Taka modlitwa powinna przynieść człowiekowi radość i pogodę ducha, co oznacza zespalanie się z Bogiem. Nie wyklucza to kontemplacji i nieustannej służby Bogu, która wypełnia całe życie. Uważał pośrednictwo rabinów w kontaktach z Bogiem za zbędne. Zmarł w czasie drugiego dnia święta Szawuot שָׁבוּעוֹת w roku 5520, nie pozostawiając po sobie żadnych pism.