Bori weszema - bori adif (ברי ושמא - ברי עדיף)

Bori weszema - bori adif (ברי ושמא - ברי עדיף) - zasada wskazująca, iż w przypadku istnienia dwóch przeciwstawnych roszczeń, gdzie jedna strona jest pewna swoich twierdzeń (bori - aram. pewny, jasny) a druga strona ma wątpliwości (szema - aram. wątpliwy, niepewny), przewagę ma ta strona, która jest pewna (bori adif - aram. pewny jest lepszy).

W Talmudzie niejednokrotnie znajdujemy odniesienia do powyższej zasady, jak np. w traktacie Ketubot 12b, gdzie podano przykład w którym Reuwen zwrócił się do Szymona, aby ten oddał mu pieniądze, które od niego pożyczył. Szymon jednak nie jest pewien, czy na pewno wziął od niego pieniądze. To, czy i w jakim zakresie preferowana jest strona, która ma pewność co do swoich twierdzeń (a więc, czy i w jakim przypadku Szymon ma zwrócić pożyczkę), stanowi przedmiot machloket amorami (spór amoraitów).