Reszut

Reszut (רְשׁוּת) – hebrajskie słowo reszut spotykane jest w różnych znaczeniach:

1) jako określenie czynności, które nie stanowią czyjegoś obowiązku, wykonywane są całkowicie dobrowolnie i dla własnej korzyści; werset w Dewarim 19:5 mówi o zesłaniu do ir miklat (miasta schronienia) osoby, która w lesie, podczas rąbania drzewa,nieumyślnie (beszogeg) zabiła swojego towarzysza . Aba Szaul w traktacie Makot 8a stwierdza, iż uczymy się z tego, że zesłanie do ir miklat ma miejsce tylko wtedy, gdy nieumyślnie zabójstwo miało miejsce podczas wykonywania czynności, które były reszut, tj. nie stanowiły obowiązku (hebr. chowa; nie spełniał micwy) dla tego zabójcy. Wynika z tego, że do ir miklat nie zostaje zesłany ojciec, który nieumyślnie zabił swojego syna, karcąc go za nieuctwo, rabin, który nieumyślnie zabił swojego ucznia, oraz szalijach (posłaniec) bejt dinu. Przyczyną tego jest to, że osoby te dokonały nieumyślnego zabójstwa, będąc zaangażowanymi w spełnianie micwy [patrz też: Gemara Makot 9 i 10 z 16.04.2013 i 17.04.2013].

2) w znaczeniu przestrzeni – patrz: reszut hajachid i reszut harabim.

3) podobne słowo odnajdujemy także w Pirke Awot 1:10: „weal titwada laraszut (ואל תתוודע רָשׁוּת) – i nie bądź stronnikiem władzy”.