Bejt haszoewa

Bejt haszoewa (בית השואבה) - W czasach istnienia Świątyni podczas święta Sukot miały miejsce wyjątkowe uroczystości. Każdego dnia wyciągano wodę z płynącego niedaleko Jerozolimy potoku Sziloah i polewano nią ołtarz (nisuch hamajim). Wieczorami ludzie zbierali się na Wzgórzu Świątynnym by oglądać tańce i śpiewy, jakie odbywały się w Świątyni. Zapalane były wielkie pochodnie, które oświetlały całą Jerozolimę. Celebracje te były tak niezwykłe, że mędrcy stwierdzili (Talmud, Suka 51 b): מי שלא ראה שמחת בית השואבה לא ראה שמחה מימיו - Ten, kto nie widział radości wyciągania wody (simchat bejt haszoewa), nigdy nie widział radości w swoim życiu.