Jecer hara

jecer hara - skłonność do złego; nie należy jednak mylić skłonności z samym złem. Jecer hara jest instynktownym egoizmem, naturalną tendencją każdego człowieka do zapewniania sobie przyjemności, poczucia bezpieczeństwa i posiadania i może (chociaż nie musi - jeżeli jest kontrolowane przez jecer hatow - skłonność do dobra) prowadzić do zła. W judaizmie człowiek nie rodzi się ani naturalnie dobry, ani naturalnie zły, lecz właśnie ze skłonnościami do zła i dobra. Poprzez naukę micwot, studiowanie Tory i pracę nad cechami własnego charakteru każdy człowiek ma możliwość ograniczania swojej jecer hara na rzecz rozwijania jecer hatow.

W Pirke Awot Rabi Jehoszua uczy że „Złe oko, zła skłonność [jecer hara] i nienawiść do ludzi usuwają człowieka ze świata”. Rabini stwierdzili, że zła skłonność jest o trzynaście lat starsza od dobrej, ponieważ rozwija się już gdy dziecko jest w łonie matki, co jest tylko potwierdzeniem wagi edukacji etycznej. Rodzimy się z jecer hara, a dojrzewamy do jecer hatow.