Al pi sznajim edim - edut mejuchedet

Al pi sznajim edim (על פי שנים עדים) - w Dewarim 17:6 czytamy: "Al pi sznajim edim o szlosza edim jumat hamet lo jumat al pi ed echad (על פי שנים עדים או שלשה עדים יומת המת לא יומת על פי עד אחד) - Skazanego na śmierć można uśmiercić, tylko jeśli świadectwo [przeciwko niemu złoży] para świadków albo trzech świadków. Nie poniesie śmierci przez świadectwo jednego świadka".

Ze tego wersetu wyprowadzana jest zasada, że w sprawach karnych, w przypadku przewinień za które przewidziana jest kara śmierci, niezbędne jest zeznanie pary świadków, tj. osób które były jednocześnie obecne przy danym zdarzeniu i były wzajemnie świadome swojej obecności.

Ten ostatni wymóg wynika z formy gramatycznej wyrazu „dwóch”. Końcówka słowa sznajim (-ajim) używana jest często w odniesieniu do dobranej pary, jak np. jad - jadajim (ręka - ręce). Natomiast w przypadku spraw cywilnych, majątkowych, wystarczające są zeznanie dwóch niezależnych świadków, którzy w trakcie zdarzenia nie musieli wiedzieć o swojej obecności - zob. al pi sznej edim. (na podstawie: TPL Sefer Dewarim str. 198-199 i 216-217 oraz wwww.chabad.org Torah Reading for Shoftim oraz Hilchot Edut).

W Makot 6b Raw Zutra bar Tuwja pyta, skąd wiemy, że edut mejuchedet (עדות מיוחדת; sytuacja, gdy świadkowie nie widzą się wzajemnie) jest nieważne. Odpowiedź jest taka, że oczywiście uczymy się tego na podstawie wersetu w Dewarim 17:19 – lo jumat al pi ed echad. Lecz co oznacza słowo echad ? Czy to, że był tylko jeden świadek ? Sugestia ta zostaje odrzucona, werset wyraźnie mówi bowiem o dwóch świadkach [parze świadków]. Oznacza to pojedynczych świadków, tj. sytuację, gdy nie widzieli się wzajemnie. Gemara wspiera to ostatnie stwierdzenie cytatem z berjaty. Werset lo jumat al pi ed echad uczy nas, że jeśli jeden świadek widział zdarzenie z jednego okna, a drugi świadek z innego okna, to ich zeznania nie łączą się z jedno świadectwo. Dotyczy to też sytuacji, gdy patrzyli z jednego okna, jeden po drugim.