Zugot

Zugot – pary uczonych, żyjących od I w. p. w. e. do I w. w. e., poprzedzające tanaitów. Zwykle w parze jeden był „nasi” („księciem”, przewodniczącym Sanhedrynu) a drugi „aw bet din” (zastępcą przewodniczącego Sanhedrynu, przewodniczącym trybunału sądowego). Pirke Awot (rozdział pierwszy) wymienia pięć zugot. W ich skład wchodzili (w kolejności chronologicznej od najstarszej pary):

1. Jose ben Joezer z Cerady i Jose ben Jochanan z Jerozolimy,

2. Jehoszua ben Perachja i Nitaj Haarbeli,

3. Jehuda ben Tabaj i Szimon ben Szatach,

4. Szemaja i Awtaljon,

5. Hilel i Szamaj.

Ostatnią parę, Hilela i Szamaja, zalicza się równocześnie do pierwszego pokolenia tanaitów. W swoich orzeczeniach halachicznych Hilel był łagodny a Szamaj rygorystyczny. Poza sześcioma wyjątkami halacha idzie zawsze za nauczaniem Hilela.