Boska Komedia

Boska Komedia (La Divina Commedia) – poemat, którego autorem jest Dante Alighieri (1265-1321), uznawany za arcydzieło literatury światowej.

Historia

Ogólny sens

„Boska Komedia” opowiada o podróży Dantego przez piekło, czyściec i raj. Dzieło to nie może jednak być odczytywane tylko dosłownie. „Boska Komedia” ma bowiem również znaczenie alegoryczne, ukazuje przemianę duchową człowieka, jego wyjście ze stanu zagubienia i odnalezienie sensu życia w Bogu. Czytana w ten sposób stanowi wyzwanie dla czytelnika, a także wezwanie do dokonanie takiej samej przemiany jaka stała się udziałem Dantego. „Boska Komedia” bywa zwykle odczytywana po chrześcijańsku, ale wiele jej treści zbieżnych jest również z nauczaniem judaizmu. Wezwanie do teszuwy (skruchy, przemiany, pokuty) jest wspólne obu religiom. W „Hilchot teszuwa” Rambam (3, 4) napisał o dęciu w szofar na Rosz HaSzana: „Szofar mówi do nas: Obudźcie się z waszego snu i waszego letargu. Wstańcie! Zbadajcie wasze czyny, powróćcie czyniąc teszuwę i pamiętajcie o waszym Stwórcy. Wy, którzy zapominacie o prawdzie, zaabsorbowani tym, co ulotne, i przez cały rok poświęcacie swoje siły temu, co daremne i próżne, z czego nie będziecie mieć żadnej korzyści i co was nie ratuje – wpatrzcie się w wasze dusze! Naprawcie swoje drogi i swoje czyny i niech każdy z was porzuci grzeszne drogi i niedobre myśli.” Dźwięk szofaru powinien nas pobudzać do przemiany życia. Treść „Boskiej Komedii” jest z tym zbieżna. W Rosz HaSzana dmie się w szofar sto razy, sto razy budząc nas do życia z Bogiem. W „Boskiej Komedii” jest sto pieśni, których celem jest to samo.

Struktura

Treść

Znaczenie