Chaim Halberstam: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPARDES
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „'''Rabin Chaim Halberstam''' (1793-1876) – Cadyk, zalozyciel i najwibitniejsza osobowosc powstalej w 19 wieku Dynastii Sadeckiej. Uczen Jakuba Izaaka Hurwicza z Lu...”)
 
Linia 1: Linia 1:
'''Rabin Chaim Halberstam''' (1793-1876) – Cadyk, zalozyciel i najwibitniejsza osobowosc powstalej w 19 wieku Dynastii Sadeckiej. Uczen Jakuba Izaaka Hurwicza z Lublina.
+
Rabin Chaim Halberstam (1793-1876) – Cadyk, założyciel i najwybitniejsza osobowość powstałej w 19 wieku Dynastii Sadeckiej. Uczeń Jakuba Izaaka Hurwicza z Lublina. Rabin Chaim Halberstam posiadał głęboką wiedzę talmudyczna. Zakazywał swoim uczniom chasydyzmu, przed osiągnieciem wiedzy talmudycznej na bardzo wysokim poziomie. Dlatego tez jesziwa założona przez Chaima Halberstama, cieszyła się ogromnym uznaniem zarówno wśród chasydów jak i ortodoksyjnych Żydów (mitnagdim) – przeciwników chasydyzmu. Podejrzewających chasydów o uleganie heretyckim nauka Sabataja Cwi. Rabin Chaim Halberstam był wrogiem zbytku i żył bardzo skromnie. Prowadził dyskusje z dworem chasydzkim w Sadogorze, znanym z luksusowego stylu życia. Głównym tematem sporu była różnica między chasydyzmem Chaima Halberstama – kładącym nacisk na naukę, a przepychem sadogorskiego dworu. Spor zakończył się klątwą rzucona przez Chaima Halberstama na Dow Bera z Lelowa i cały sadogorski dwór. Odpowiedzią cadyków z Sadagory była klątwa rzucona na chasydów sadeckich. Po kilku miesiącach sprawa nieco ucichła, jednak Chaim Halberstam pozostał nieprzejednany w swojej wizji chasydyzmu, w której nauka Talmud Tora zajmowała kluczowa pozycje. Chaim Halberstam był wielkim autorem talmudycznym końca 19 wieku. Ogromne uznanie zdobył przede wszystkim dzięki dwutomowemu dziełu „Diwrej Chaim” wydanemu w 1864 i 1877 roku. Dzieła Chaima Halberstama świadczą o bardzo rozleglej znajomości Talmudu, komentarzy oraz literatury filozoficznej. Posługiwał się w nich cytatami z dziel Majmonidesa, Jehudi Halewiego, Abrahama ibn Dau. W swoich pismach krytykował żyjących w przepychu cadyków i wskazywał na wielkie znaczenie obowiązku dobroczynności. Cadyk Chaim Halberstam nauczał: „Ty nie rozdajesz pieniędzy setkom biedaków w obawie, ze mógłby pomiędzy nimi znaleźć się choćby jeden, który nie byłby tego wart. Ja rozdaje jałmużnę dla setek z nadzieja, ze pomiędzy nimi jest choćby jeden tego wart.”
Rabin Chaim Halberstam posiadal gleboka wiedzę talmudyczna. Zakazywal swoim uczniom chasydyzmu, przed osiagnieciem wiedzy talmudycznej na bardzo wysokim poziomie. Dlatego tez jesziwa zalozona przez Chaima Halberstama, cieszyla się ogromnym uznaniem zarowno wsrod chasydow jak i ortodoksyjnych Zydow (mitnagdim) – przeciwnikow chasydyzmu. Podejrzewajacych chasydow o uleganie heretyckim nauka Sabataja Cwi.
 
Rabin Chaim Halberstam był wrogiem zbytku i zyl bardzo skromnie. Prowadzil dyskusje z dworem chasydzkim w Sadogorze, znanym z luksusowego stylu zycia. Glownym tematem sporu była roznica między chasydyzmem Chaima Halberstama – kladacym nacisk na nauke, a przepychem sadogorskiego dworu. Spor zakonczyl się klatwa rzucona przez Chaima Halberstama na Dow Bera z Lelowa i caly sadogorski dwor. Odpowiedzia cadykow z Sadagory była klatwa rzucona na chasydow sadeckich. Po kilku miesiacach sprawa nieco ucichla, jednak Chaim Halberstam pozostal nieprzejednany w swojej wizji chasydyzmu, w której nauka Talmud Tora zajmowala kluczowa pozycje.
 
Chaim Halberstam był wielkim autorem talmudycznym konca 19 wieku. Ogromne uznanie zdobyl przede wszystkim dzieki dwutomowemu dzielu „Diwrej Chaim” wydanemu w 1864 i 1877 roku.
 
Dziela Chaima Halberstama swiadcza o bardzo rozleglej znajomosci Talmudu, komentarzy oraz literatury filozoficznej. Poslugiwal się w nich cytatami z dziel Majmonidesa, Jehudi Halewiego, Abrahama ibn Dau.  
 
W swoich pismach krytykowal zyjacych w przepychu cadykow i wskazywal na wielkie znaczenie obowiazku dobroczynnosci.  
 
Cadyk Chaim Halberstam nuczal: „Ty nie rozdajesz pieniedzy setkom biedakow w obawie, ze moglby pomiedzy nimi znalezc się chocby jeden, który nie bylby tego wart. Ja rozdaje jalmuzne dla setek z nadzieja, ze pomiedzy nimi jest chocby jeden tego wart.”
 
  
 
[[Kategoria:Rabini]]
 
[[Kategoria:Rabini]]

Wersja z 16:08, 11 maj 2012

Rabin Chaim Halberstam (1793-1876) – Cadyk, założyciel i najwybitniejsza osobowość powstałej w 19 wieku Dynastii Sadeckiej. Uczeń Jakuba Izaaka Hurwicza z Lublina. Rabin Chaim Halberstam posiadał głęboką wiedzę talmudyczna. Zakazywał swoim uczniom chasydyzmu, przed osiągnieciem wiedzy talmudycznej na bardzo wysokim poziomie. Dlatego tez jesziwa założona przez Chaima Halberstama, cieszyła się ogromnym uznaniem zarówno wśród chasydów jak i ortodoksyjnych Żydów (mitnagdim) – przeciwników chasydyzmu. Podejrzewających chasydów o uleganie heretyckim nauka Sabataja Cwi. Rabin Chaim Halberstam był wrogiem zbytku i żył bardzo skromnie. Prowadził dyskusje z dworem chasydzkim w Sadogorze, znanym z luksusowego stylu życia. Głównym tematem sporu była różnica między chasydyzmem Chaima Halberstama – kładącym nacisk na naukę, a przepychem sadogorskiego dworu. Spor zakończył się klątwą rzucona przez Chaima Halberstama na Dow Bera z Lelowa i cały sadogorski dwór. Odpowiedzią cadyków z Sadagory była klątwa rzucona na chasydów sadeckich. Po kilku miesiącach sprawa nieco ucichła, jednak Chaim Halberstam pozostał nieprzejednany w swojej wizji chasydyzmu, w której nauka Talmud Tora zajmowała kluczowa pozycje. Chaim Halberstam był wielkim autorem talmudycznym końca 19 wieku. Ogromne uznanie zdobył przede wszystkim dzięki dwutomowemu dziełu „Diwrej Chaim” wydanemu w 1864 i 1877 roku. Dzieła Chaima Halberstama świadczą o bardzo rozleglej znajomości Talmudu, komentarzy oraz literatury filozoficznej. Posługiwał się w nich cytatami z dziel Majmonidesa, Jehudi Halewiego, Abrahama ibn Dau. W swoich pismach krytykował żyjących w przepychu cadyków i wskazywał na wielkie znaczenie obowiązku dobroczynności. Cadyk Chaim Halberstam nauczał: „Ty nie rozdajesz pieniędzy setkom biedaków w obawie, ze mógłby pomiędzy nimi znaleźć się choćby jeden, który nie byłby tego wart. Ja rozdaje jałmużnę dla setek z nadzieja, ze pomiędzy nimi jest choćby jeden tego wart.”