Jeszna lischirut mitchila weadsof: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Z Miszny uczymy się, że zaręczyny (kiduszin) są ważne, gdy mężczyzna zaręcza się z kobietą pod warunkiem (al menat) wykonania jakiejś czynności (rozmowy z władcą, pracy dla niej jako robotnik) i czynność tę wykona. Resz Lakisz uzależnia jednak ważność kiduszin od dodatkowego elementu, tj., że mężczyzna da kobiecie jeszcze coś wartego perutę. Gemara szuka uzasadnienia dla twierdzenia Resz Lakisza, jednakże przywołane berajty obalają jego stanowisko. Wynika z nich bowiem, że kiduszin są ważne, gdy kobieta zaręcza się z mężczyzną w zamian za wykonaną dla niej przysługę (pierwsza przywołana berajta) lub gdy czynność wykonana dla kobiety, po jej oszacowaniu, ma wartość peruty (druga berajta). Różnica opinii pomiędzy Resz Lakiszem a tana bara (zewnętrzy tanaita, tanaita z berajty) wynika właśnie z różnego podejścia do kwestii tego, kiedy robotnik zarabia swoje pieniądze. | Z Miszny uczymy się, że zaręczyny (kiduszin) są ważne, gdy mężczyzna zaręcza się z kobietą pod warunkiem (al menat) wykonania jakiejś czynności (rozmowy z władcą, pracy dla niej jako robotnik) i czynność tę wykona. Resz Lakisz uzależnia jednak ważność kiduszin od dodatkowego elementu, tj., że mężczyzna da kobiecie jeszcze coś wartego perutę. Gemara szuka uzasadnienia dla twierdzenia Resz Lakisza, jednakże przywołane berajty obalają jego stanowisko. Wynika z nich bowiem, że kiduszin są ważne, gdy kobieta zaręcza się z mężczyzną w zamian za wykonaną dla niej przysługę (pierwsza przywołana berajta) lub gdy czynność wykonana dla kobiety, po jej oszacowaniu, ma wartość peruty (druga berajta). Różnica opinii pomiędzy Resz Lakiszem a tana bara (zewnętrzy tanaita, tanaita z berajty) wynika właśnie z różnego podejścia do kwestii tego, kiedy robotnik zarabia swoje pieniądze. | ||
| − | Tana Bara uważa bowiem, że '''ejna lischirut ela lebasof (אינה לשכירות אלא לבסוף)''' - robotnik zarabia swoją zapłatę dopiero na końcu. Nie ma tu | + | Tana Bara uważa bowiem, że '''ejna lischirut ela lebasof (אינה לשכירות אלא לבסוף)''' - robotnik zarabia swoją zapłatę dopiero na końcu, a więc mężczyzna może zaręczyć się poprzez wykonanie jakiejś czynności dla kobiety. Nie ma tu bowiem problemu pożyczki, która unieważniałaby kiduszin, jak to dzieje w przypadku stanowiska Resz Lakisza, który uważa, że jeszna lischirut mitchila weadsof - robotnik zarabia swoją zapłatę stopniowo, w sposób ciągły od początku swojej pracy do jej zakończenia. |
Co jest podstawą stanowiska Resz Lakisza ? Są to słowa jakimi posługuje się Miszna. Wnioskować należy, iż kiedy Miszna mówi „pod warunkiem (al menat)” chodzi o sytuację, kiedy mężczyzna daje kobiecie coś dodatkowego, wartego perutę. | Co jest podstawą stanowiska Resz Lakisza ? Są to słowa jakimi posługuje się Miszna. Wnioskować należy, iż kiedy Miszna mówi „pod warunkiem (al menat)” chodzi o sytuację, kiedy mężczyzna daje kobiecie coś dodatkowego, wartego perutę. | ||
Aktualna wersja na dzień 20:14, 19 sie 2012
Jeszna lischirut mitchila weadsof (ישנה לשכירות מתחילה ועד סוף) - dosł. „wynagrodzenie [dla wynajętego robotnika] jest od początku do końca”; należy to rozumieć w ten sposób, że robotnik zarabia swoją zapłatę stopniowo, w sposób ciągły od początku swojej pracy do jej zakończenia. Stosunek łączący robotnika z osobą, która zleca mu pracę można przyrównać zatem do pożyczki (jedna strona zobowiązania jest dłużnikiem drugiej strony).
W Gemarze w traktacie Kiduszin 63a widzimy jednak, że istnieje spór (machloket) co do tego, kiedy robotnik zarabia swoją zapłatę.
Z Miszny uczymy się, że zaręczyny (kiduszin) są ważne, gdy mężczyzna zaręcza się z kobietą pod warunkiem (al menat) wykonania jakiejś czynności (rozmowy z władcą, pracy dla niej jako robotnik) i czynność tę wykona. Resz Lakisz uzależnia jednak ważność kiduszin od dodatkowego elementu, tj., że mężczyzna da kobiecie jeszcze coś wartego perutę. Gemara szuka uzasadnienia dla twierdzenia Resz Lakisza, jednakże przywołane berajty obalają jego stanowisko. Wynika z nich bowiem, że kiduszin są ważne, gdy kobieta zaręcza się z mężczyzną w zamian za wykonaną dla niej przysługę (pierwsza przywołana berajta) lub gdy czynność wykonana dla kobiety, po jej oszacowaniu, ma wartość peruty (druga berajta). Różnica opinii pomiędzy Resz Lakiszem a tana bara (zewnętrzy tanaita, tanaita z berajty) wynika właśnie z różnego podejścia do kwestii tego, kiedy robotnik zarabia swoje pieniądze.
Tana Bara uważa bowiem, że ejna lischirut ela lebasof (אינה לשכירות אלא לבסוף) - robotnik zarabia swoją zapłatę dopiero na końcu, a więc mężczyzna może zaręczyć się poprzez wykonanie jakiejś czynności dla kobiety. Nie ma tu bowiem problemu pożyczki, która unieważniałaby kiduszin, jak to dzieje w przypadku stanowiska Resz Lakisza, który uważa, że jeszna lischirut mitchila weadsof - robotnik zarabia swoją zapłatę stopniowo, w sposób ciągły od początku swojej pracy do jej zakończenia.
Co jest podstawą stanowiska Resz Lakisza ? Są to słowa jakimi posługuje się Miszna. Wnioskować należy, iż kiedy Miszna mówi „pod warunkiem (al menat)” chodzi o sytuację, kiedy mężczyzna daje kobiecie coś dodatkowego, wartego perutę.
