Tejku: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''TEJKU''' – „niech (pytanie) tak pozostanie”, akronim wyrażenia „Tiszbi Jetarec Kuszjot Ubaajot” „[[prorok]] ([[Eliasz]]) odpowie na pytania i wątpliwości”. Tejku używa się wtedy kiedy nie sposób rozstrzygnąć jakiegoś sporu religijnego. Na jego rozwiązanie trzeba poczekać do [[ery mesjańskiej]]. Pojawia się wówczas, gdy w Gemarze są wątpliwości co do jakiegoś zagadnienia halachicznego i kwestię pozostawia się bez rozstrzygnięcia. Jeśli dotyczy spraw pieniężnych, zwyczajowo stosuje się łagodne orzeczenie (np. oskarżony jest zwolniony z płatności), zaś w przypadku zakazów stosuje się zwykle bardziej rygorystyczne orzeczenia (z wyjątkiem pewnych zakazów rabinicznych. | + | '''TEJKU''' – „niech (pytanie) tak pozostanie”, akronim wyrażenia „Tiszbi Jetarec Kuszjot Ubaajot” „[[prorok]] ([[Eliasz]]) odpowie na pytania i wątpliwości”. Tejku używa się wtedy kiedy nie sposób rozstrzygnąć jakiegoś sporu religijnego. Na jego rozwiązanie trzeba poczekać do [[ery mesjańskiej]]. Pojawia się wówczas, gdy w Gemarze są wątpliwości co do jakiegoś zagadnienia halachicznego i kwestię pozostawia się bez rozstrzygnięcia. Jeśli dotyczy spraw pieniężnych, zwyczajowo stosuje się łagodne orzeczenie (np. oskarżony jest zwolniony z płatności), zaś w przypadku zakazów stosuje się zwykle bardziej rygorystyczne orzeczenia (z wyjątkiem pewnych zakazów rabinicznych). |
[[Kategoria:Słowniczek_talmudyczny]] | [[Kategoria:Słowniczek_talmudyczny]] | ||
[[Kategoria:Talmud]] | [[Kategoria:Talmud]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:46, 8 cze 2012
TEJKU – „niech (pytanie) tak pozostanie”, akronim wyrażenia „Tiszbi Jetarec Kuszjot Ubaajot” „prorok (Eliasz) odpowie na pytania i wątpliwości”. Tejku używa się wtedy kiedy nie sposób rozstrzygnąć jakiegoś sporu religijnego. Na jego rozwiązanie trzeba poczekać do ery mesjańskiej. Pojawia się wówczas, gdy w Gemarze są wątpliwości co do jakiegoś zagadnienia halachicznego i kwestię pozostawia się bez rozstrzygnięcia. Jeśli dotyczy spraw pieniężnych, zwyczajowo stosuje się łagodne orzeczenie (np. oskarżony jest zwolniony z płatności), zaś w przypadku zakazów stosuje się zwykle bardziej rygorystyczne orzeczenia (z wyjątkiem pewnych zakazów rabinicznych).
