Hiszaarut hanefesz: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Hiszaarut hanefesz''' – dosł. dusza jest wieczna. Po śmierci człowieka ciało powraca do ziemi a dusza należy do Boga i będzie miała udział w Przysz...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Hiszaarut hanefesz''' – dosł. dusza jest wieczna. Po śmierci człowieka ciało powraca do ziemi a [[dusza]] należy do Boga i będzie miała udział w Przyszłym Świecie. | + | '''Hiszaarut hanefesz''' – dosł. dusza jest wieczna. Po śmierci człowieka ciało powraca do ziemi a [[dusza]] należy do Boga i będzie miała udział w Przyszłym Świecie (Olam Haba). Sadja Gaon uważał, iż po śmierci dusza istnieje poprzez swą nieśmiertelność, ale pozbawiona jest zdolności działania. Ponowne zjednoczenie duszy z ciałem to prorocka obietnica zmartwychwstania dla Żydów ([[tehijat hametim]]), którzy dokonali teszuwy. Inaczej Rambam w dziele ''„Maamar Tehijat Hametim”'', który wieczność duszy utożsamiał z „bezcielesnym intelektem”. |
[[Kategoria:Judaizm]] | [[Kategoria:Judaizm]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:32, 3 cze 2012
Hiszaarut hanefesz – dosł. dusza jest wieczna. Po śmierci człowieka ciało powraca do ziemi a dusza należy do Boga i będzie miała udział w Przyszłym Świecie (Olam Haba). Sadja Gaon uważał, iż po śmierci dusza istnieje poprzez swą nieśmiertelność, ale pozbawiona jest zdolności działania. Ponowne zjednoczenie duszy z ciałem to prorocka obietnica zmartwychwstania dla Żydów (tehijat hametim), którzy dokonali teszuwy. Inaczej Rambam w dziele „Maamar Tehijat Hametim”, który wieczność duszy utożsamiał z „bezcielesnym intelektem”.
