Musar: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „== MUSAR == – pobożność praktyczna, rozwijana w II połowie XIX wieku w środowiskach ortodoksyjnych, związanych z ruchem zapoczątkowanym przez Izraela Lipki...”) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
– pobożność praktyczna, rozwijana w II połowie XIX wieku w środowiskach ortodoksyjnych, związanych z ruchem zapoczątkowanym przez Izraela Lipkina zwanego Salanterem, (1810-1883). Ruch ten, zwany musaryzmem, był propagowany zwłaszcza na Litwie. Termin Musar (מוּסַר), zaczerpnięty z Księgi Przysłów 1:2 oznacza drogę moralności, wskazówkę lub dyscyplinę. Polegał na samodzielnym studiowaniu i medytowaniu odpowiedniej literatury na tematy etyczne, pomocą w postępach na drodze dążenia ku świętości było prowadzenie własnego dzienniczka. Do kanonu lektur Musaru należały m. in.: Orchot Tzaddikim (Drogi Sprawiedliwych), | – pobożność praktyczna, rozwijana w II połowie XIX wieku w środowiskach ortodoksyjnych, związanych z ruchem zapoczątkowanym przez Izraela Lipkina zwanego Salanterem, (1810-1883). Ruch ten, zwany musaryzmem, był propagowany zwłaszcza na Litwie. Termin Musar (מוּסַר), zaczerpnięty z Księgi Przysłów 1:2 oznacza drogę moralności, wskazówkę lub dyscyplinę. Polegał na samodzielnym studiowaniu i medytowaniu odpowiedniej literatury na tematy etyczne, pomocą w postępach na drodze dążenia ku świętości było prowadzenie własnego dzienniczka. Do kanonu lektur Musaru należały m. in.: Orchot Tzaddikim (Drogi Sprawiedliwych), | ||
Tomer Devorah (Palma Debory) Mosze ben Jakowa Kordowero, Szmone Prakim (Osiem Rozdziałów) Majmonidesa czy Igeres HaGra – List Gaona z Wilna. | Tomer Devorah (Palma Debory) Mosze ben Jakowa Kordowero, Szmone Prakim (Osiem Rozdziałów) Majmonidesa czy Igeres HaGra – List Gaona z Wilna. | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Judaizm]] | ||
Wersja z 21:49, 5 maj 2012
MUSAR
– pobożność praktyczna, rozwijana w II połowie XIX wieku w środowiskach ortodoksyjnych, związanych z ruchem zapoczątkowanym przez Izraela Lipkina zwanego Salanterem, (1810-1883). Ruch ten, zwany musaryzmem, był propagowany zwłaszcza na Litwie. Termin Musar (מוּסַר), zaczerpnięty z Księgi Przysłów 1:2 oznacza drogę moralności, wskazówkę lub dyscyplinę. Polegał na samodzielnym studiowaniu i medytowaniu odpowiedniej literatury na tematy etyczne, pomocą w postępach na drodze dążenia ku świętości było prowadzenie własnego dzienniczka. Do kanonu lektur Musaru należały m. in.: Orchot Tzaddikim (Drogi Sprawiedliwych),
Tomer Devorah (Palma Debory) Mosze ben Jakowa Kordowero, Szmone Prakim (Osiem Rozdziałów) Majmonidesa czy Igeres HaGra – List Gaona z Wilna.
