Chilul HaSzem

Chilul HaSzem – znieważanie i bezczeszczenie Imienia Boga, w przeciwieństwie do Kidusz HaSzem. Chilul HaSzem to niewybaczalny grzech, pojmowany w kategoriach odstąpienia od świętości, jaką jest Tora i szabat. To zaprzeczenie słów samego Boga: „Bądźcie dla Mnie ludźmi świętymi” (Szemot 22:30). Słowo ‘hilel’ oznacza profanację (Abraham J. Heschel). Raw Chaim z Wołożyna odnajduje rdzeń słowa chilul w słowie ‘pusty’ (chet, lamed, lamed), więc jeśli ktoś postępuje na sposób chilul HaSzem to wyraża obrazoburcze przekonanie, iż w świecie istnieje puste miejsce, w którym nie ma Boga.

Ramban przypomina, że sam Bóg nakazał, aby Jego Imię było wspominane z odpowiednią czcią i szacunkiem. Chofec Chajim porównywał Żydów do umundurowanych oficerów stojących na baczność przed Królem, któremu służą. Czego spodziewamy się po oficerze? Jeśli nie postępuje zgodnie z etyką oficerską przynosi tylko hańbę Królowi. Z tego wnioskujemy, że chilul HaSzem to również zła mowa (laszon hara) i myśl.

Chilul HaSzem często łączony jest z grzechem awoda zara (grzech bałwochwalstwa). Przykładem chilul HaSzem i awoda zara, opisanym w Torze jest historia ze złotym cielcem: „Wszyscy ludzie pozdejmowali złote kolczyki, które mieli w uszach, i przynieśli do Aharona. Wziął od nich [złoto], uformował to narzędziem złotniczym i zrobił z tego odlew cielca. I powiedzieli: To są twoi bogowie, Jisraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej” (Szemot 32:3-4, Tora Pardes Lauder).

Piąta zasada wiary Rambama głosi: „Wierzę pełnią wiary, że właściwym jest jedynie modlenie się do Boga, a nie jest właściwym modlenie się do kogokolwiek innego”.