Ewed Iwri: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Category:Słowniczek pojęć Kategoria:Słowniczek_pojęć Kategoria:Talmud Kategoria:Tora”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[ | + | '''Ewed iwri''' - niewolnik żydowski (służący); Żyd sprzedany w niewolę swojemu rodakowi, który stawał się niewolnikiem na mocy wyroku sądowego za kradzież, ponieważ nie był w stanie spłacić wyrządzonej szkody. ''Bejt din'' (sąd rabiniczny) sprzedawał go w niewolę na sześć lat, które musiał odpracować. Żyd stawał się również niewolnikiem, gdy z powodu ubóstwa sam siebie sprzedał w niewolę. ''Ewed iwri'' zostawał zwolniony w [[Jowel]]; Szemot 21,1-6 Tora Pardes Lauder. |
| + | Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ''ewed iwri'', które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa. | ||
| + | |||
| + | Prawo ''ewed iwri'' nie dotyczyło ''Edim zomemim''; [[Berajta]] w Makot 2b mówi, że ''ed zomem'' nie może być sprzedany w niewolę jako żydowski niewolnik (służący); było to jedno z czterech szczególnych praw dotyczących ''edim zomemim''. | ||
[[Kategoria:Słowniczek_pojęć]] | [[Kategoria:Słowniczek_pojęć]] | ||
[[Kategoria:Talmud]] | [[Kategoria:Talmud]] | ||
[[Kategoria:Tora]] | [[Kategoria:Tora]] | ||
Wersja z 21:45, 26 sie 2013
Ewed iwri - niewolnik żydowski (służący); Żyd sprzedany w niewolę swojemu rodakowi, który stawał się niewolnikiem na mocy wyroku sądowego za kradzież, ponieważ nie był w stanie spłacić wyrządzonej szkody. Bejt din (sąd rabiniczny) sprzedawał go w niewolę na sześć lat, które musiał odpracować. Żyd stawał się również niewolnikiem, gdy z powodu ubóstwa sam siebie sprzedał w niewolę. Ewed iwri zostawał zwolniony w Jowel; Szemot 21,1-6 Tora Pardes Lauder. Wajikra 25,39-43 Tora Pardes Lauder podaje prawa dotyczące ewed iwri, które w pewien sposób ograniczały władzę właściciela nad nim, nie czyniąc z niego niewolnika w ogólnie przyjętym rozumieniu tego słowa.
Prawo ewed iwri nie dotyczyło Edim zomemim; Berajta w Makot 2b mówi, że ed zomem nie może być sprzedany w niewolę jako żydowski niewolnik (służący); było to jedno z czterech szczególnych praw dotyczących edim zomemim.
