Szechita

Szechita(rytualny ubój zwierząt) – Szechita jest jedynym, dopuszczonym przez halachę sposobem uboju zwierząt. Uboju rytualnego może dokonać wyłącznie szochet. Doświadczony rzeźnik, znający bardzo dobrze prawa dotyczące rytualnego uboju, oraz posiadający wydany przez rabina certyfikat potwierdzający te kwalifikacje. Mięso pochodzące z uboju niezgodnego z prawami halachy jest uznawane ze newela (padlinę). Nie może być spożyte przez Żyda. Może być natomiast przekazane Ger toszaw (nie-Żydowi, mieszkającemu w Erec Jisrael). Prawa dotyczące rytualnego uboju, są w Judaizmie bardzo precyzyjne. Głównym ich celem, jest nakazane przez Torę : Szacunek dla zwierząt, oraz troska o zaoszczędzenie zwierzęciu cierpienia. Zwraca się uwagę nawet na psychiczne cierpienie zwierząt, co jest ewenementem wśród przepisów dotyczacych traktowania zwierzat. Przykładem mogą być wersety: „Nie zarzniesz byka lub owcy razem z jej młodymi jednego dnia” ( Wajikra 22:28 Tora Pardes Lauder), „Nie wykastrujecie żadnego zwierzęcia w waszej ziemi” (Wajikra 22:24 Tora Pardes Lauder), „Ten kto uderzy zwierze, musi zapłacić odszkodowanie za zranienie” ( Wajikra 24:21 Tora Pardes Lauder), „Jeśli napotkasz w drodze ptasie gniazdo, na jakimś drzewie, albo na ziemi, w którym są pisklęta albo jajka, a matka by siedziała na pisklętach albo jajkach, nie zabierzesz matki z młodymi” (Dewarim 22:6 Tora Pardes Lauder). W Judaizmie również, zwierzęta maja prawo do odpoczynku w Szabat, zgodnie z wersetem : „ Sześć dni powszednich będziesz wykonywał twoja prace, ale w sobotę zaprzestaniesz, aby odpoczął twój byk i twój osioł” ( Szemot 23:12 Tora Pardes Lauder). Judaizm zabrania polowania dla sportu. Tora zezwala na zabijanie zwierzat wylacznie w wypadku, gdy przyniesie to korzysc ludziom. Istnieje tez prawo, nakazujące nakarmienie zwierzęcia przed rozpoczęciem posiłku. Bardzo krzywdzące i niezgodne z prawda są więc zarzuty o niehumanitarnym traktowaniu zwierząt w kontekście Judaizmu. Zarzut niehumanitarności i nieetyczności, tak uboju rytualnego jak i praw zawartych w Torze które dotyczą zwierząt, należałoby skonfrontować z praktyka stosowana poza Judaizmem. W hodowlach zwierząt przeznaczonych do masowego uboju, jak i z samym ubojem prowadzonym na skale przemysłowa w zakładach mięsnych i rzeźniach nie prowadzących rytualnego uboju zgodnego z halacha. Dopiero porównując te dwa, tak bardzo odlegle od siebie światy, można zrozumiec, jak bardzo daleko chęć zysku za wszelka cenę, oddalona jest od świata Tory.