Rabi Nachman z Braclawia: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Rabi Nachman z Braclawia''' (1772-1810). Wielki cadyk chasydzki. Uznany jako jeden z | + | '''Rabi Nachman z Braclawia''' (1772-1810). Wielki cadyk chasydzki. Uznany jako jeden z pięciu świętych ludzi, którzy pojawili się w historii Izraela i zostali uznani za przywodców duchowych pokolenia (caddikej ha-dor) w którym żyli. Poprzednikami Rabiego Nachmana byli: Mojżesz, Rabi Simeon ben Jochaj, Izaak Luria i Israel Baal Szem Tow - pradziadek Rabi Nachmana. |
| − | Prawie wszystkie | + | Prawie wszystkie dzieła z ocalałej literatury Rabi Nachmana, zawierające Jego nauki, zostały powierzone do napisania uczniowi Rabi Nachmana - Natanowi Steinhartzowi. Jedynym dziełem wydanym za Jego życia jest Likkutej Moharan. Następne - wydane już po śmierci cadyka to: Likkutej Moharan Tinjana, Sipurej Maasijot. |
| − | Chasydzi | + | Chasydzi Bracławscy każdego roku w Rosz HaSzana, tak jak to czynili za Jego życia, pielgrzymują do ukraińskiego miasteczka Human, gdzie znajduje się grób cadyka. Nigdy też, nie wyznaczyli następcy cadyka, zyskując przez to przydomek "martwych chasydów". Wierzą, ze Rabbi Nachman jest wciąż z nimi, jak obiecał w ostatnich słowach przed swoja śmiercią. Na pytanie jednego ze swoich uczniów: "Mistrzu! Komu nas zostawiasz?" odpowiedział: " Boże bron! Nie zostawiam was!". |
| − | Nauki Rabbi Nachmana nigdy nie | + | Nauki Rabbi Nachmana nigdy nie stracą na wartości. "Człowiek idzie przez życie po bardzo wąskiej kładce. Najważniejsze to się nie bać" mawiał bracławski cadyk. Tracącym nadzieję wśród piętrzących się trudności przypominał: "Nie zniechęcaj się przeszkodami jakie napotkasz w swojej duchowej wędrówce. Zostały tam umieszczone specjalnie, aby wzmocnić twoje dążenie do celu". |
| − | + | Równie piękna, mądra i cenna jest nauka cadyka Nachmana zawarta w Jego przemyśleniach na temat dążenia do pokoju: "ShLeMuth haShaLoM", w którym Rabbi Nachman uczy, ze najważniejszym punktem do osiągnięcia pokoju jest nawiązanie połączenia pomiędzy dwoma przeciwnościami. Wielka szkoda dla świata jest to, ze ta wspaniała nauka nie znajduje należnego jej zrozumienia. | |
[[Kategoria:Rabini]] | [[Kategoria:Rabini]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:06, 5 cze 2012
Rabi Nachman z Braclawia (1772-1810). Wielki cadyk chasydzki. Uznany jako jeden z pięciu świętych ludzi, którzy pojawili się w historii Izraela i zostali uznani za przywodców duchowych pokolenia (caddikej ha-dor) w którym żyli. Poprzednikami Rabiego Nachmana byli: Mojżesz, Rabi Simeon ben Jochaj, Izaak Luria i Israel Baal Szem Tow - pradziadek Rabi Nachmana. Prawie wszystkie dzieła z ocalałej literatury Rabi Nachmana, zawierające Jego nauki, zostały powierzone do napisania uczniowi Rabi Nachmana - Natanowi Steinhartzowi. Jedynym dziełem wydanym za Jego życia jest Likkutej Moharan. Następne - wydane już po śmierci cadyka to: Likkutej Moharan Tinjana, Sipurej Maasijot. Chasydzi Bracławscy każdego roku w Rosz HaSzana, tak jak to czynili za Jego życia, pielgrzymują do ukraińskiego miasteczka Human, gdzie znajduje się grób cadyka. Nigdy też, nie wyznaczyli następcy cadyka, zyskując przez to przydomek "martwych chasydów". Wierzą, ze Rabbi Nachman jest wciąż z nimi, jak obiecał w ostatnich słowach przed swoja śmiercią. Na pytanie jednego ze swoich uczniów: "Mistrzu! Komu nas zostawiasz?" odpowiedział: " Boże bron! Nie zostawiam was!". Nauki Rabbi Nachmana nigdy nie stracą na wartości. "Człowiek idzie przez życie po bardzo wąskiej kładce. Najważniejsze to się nie bać" mawiał bracławski cadyk. Tracącym nadzieję wśród piętrzących się trudności przypominał: "Nie zniechęcaj się przeszkodami jakie napotkasz w swojej duchowej wędrówce. Zostały tam umieszczone specjalnie, aby wzmocnić twoje dążenie do celu". Równie piękna, mądra i cenna jest nauka cadyka Nachmana zawarta w Jego przemyśleniach na temat dążenia do pokoju: "ShLeMuth haShaLoM", w którym Rabbi Nachman uczy, ze najważniejszym punktem do osiągnięcia pokoju jest nawiązanie połączenia pomiędzy dwoma przeciwnościami. Wielka szkoda dla świata jest to, ze ta wspaniała nauka nie znajduje należnego jej zrozumienia.
