Isru Chag

Z WikiPARDES
Skocz do: nawigacja, szukaj

Isru Chag (אסרו חג) - dzień przypadający po Jom Tow (Pesach, Szawuot, Sukot) nazywany Isru Chag. W kalendarzu żydowskim ma charakter „pół-święta” moed (מועד). W Izraelu połączony z poprzedzającym je świętem poprzez celebracje i biesiadowanie, atmosferę przedłużonego święta. Znaczenie Isru Chag wiąże się z wersetem 27 Psalmu 118: „Haszem jest Bogiem, On udzielił nam światła! Zwiążcie zwierzę mocno sznurami aż przywiedziecie je do rogów ołtarza” [El Adonaj wajaer lanu isru chag baawotim ad karnot hamizbeach] (tłumaczenie Pardes Lauder). W czasach Świątyni Isru Chag był dniem, kiedy pielgrzymi opuszczali Jerozolimę podążając do swoich domów. Talmud zauważa, iż kto przestrzega Isru Chag jako świąteczny dzień, to tak jakby złożył ofiarę na ołtarzu (Suka 25b).